Nie udało mi się dowiedzieć o nim zbyt wiele. Handlarz nie był wylewny, stwierdził, że jest, bo jest, „i co to za różnica skoro na koniec tygodnia i tak zdechnie”…

Marcel prawdopodobnie nie spełnił oczekiwań i musiał się tu znaleźć, ze względu na pieniądze. Jeśli handlarz nie chce wspominać o okolicznościach, to najpewniej nawet jego sumienie dało o sobie znać, ale nie chce po sobie tego pokazać.

I tak na końcu chodzi tylko o zarobek, sumienie musi być tłumione. Nie wiem, co może kierować ludźmi, którzy skazują na śmierć tak młode. Nie wiem i nie chce również próbować ich zrozumieć, ale domyślam się, że wszystko przeważyły korzyści materialne. Marcelek tutaj nie ma nic do powiedzenia, a jego cierpienie wyraża się w milczeniu.

Dobrze wie, gdzie jest, rozumie, bo widzi. Czuje w powietrzu zbliżającą się śmierć, boi się i nie chce umierać. Jak każdy z nas. Ale tutaj nikogo to nie obchodzi, pieniądze są ponad życiem. Kochani, nie potrafię wam powiedzieć, co Marcel przeszedł, gdzie był i jak wiele ludzi go zawiodło. Nie znam jego historii, bo handlarz nie chciał rozmawiać, Pozwolił zrobić zdjęcia i kazał nie zadawać pytań, tylko tyle, ale może i aż tyle, wystarczy, by przekonać Was, do ratunku dla Marcela. Mam taką nadzieję, bo to jedyne co mogę dla niego zrobić. Przepraszam, bo wiem, że kolejny raz proszę o pomoc, ale jesteście jedyną nadzieją na zmianę, do nikogo innego moje prośby nie trafią, a nawet jeśli ktoś je usłyszy, to przejdzie obok nich obojętnie.

Kochani, Marcel nie ma czasu, wczoraj przyjechał, a lada dzień ma zawisnąć na haku w rzeźni.  Handlarz za Marcelka w rzeźni dostanie 7500zł. W poniedziałek, 27 listopada muszę dać 2500 zł zaliczki, potem reszta.

Możemy wspólnie go ocalić, jeśli tylko zechcecie, z całego serca proszę, pomóżcie. Marcelek zasługuje na godne życie, nie pozwólmy go zabić. Od naszych drobnych decyzji, zależy czy jeszcze pozna świat z innej strony, lub skończy go poznawać na zawsze. Pogrążony w smutku i cierpieniu.

Proszę o ratunek,
Monika