Z serca spadł mi kamień, kiedy byłam już pewna, że Małgosia jest bezpieczna. Że udało się ją uratować mimo tak wielu przeciwności. Że kolejne skarcone i pozbawione prawa do życia zwierze, nie trafi do rzeźni.

Dzięki Wam Małgosia jest bezpieczna, ale dziś w oborze handlarza stanęła kolejna ośliczka. Prawdę mówiąc, nie miałam w planach już dziś organizować żadnej zbiórki. Lada chwila majówka, a jeszcze jutro trzeba rozliczyć się z raty za Lunę i Kubusia. Czasu nie ma wcale, a wciąż tyle zwierząt chciałoby żyć i dostać również tę szansę na ratunek.

Krysia stała na podwórku. Tak jak Małgosia nie popatrzyła się ani razu w moją stronę, kiedy do niej mówiłam, robiąc zdjęcia. Patrzyła ciągle przed siebie, jakby szukała nadziei, jakiejkolwiek szansy na ucieczkę, która stąd jest niestety niemożliwa.

Przyjechała do handlarza z prywatnego gospodarstwa. Handlarz wziął ją jako rozliczenie długów. Mimo że ona nie miała nigdy nic z tym wspólnego, dziś straci najwięcej. Przez ludzi, którzy nie mają za grosz odpowiedzialności, straci życie.

„Daj spokój Monika, masz tyle na głowie, na co ci kolejny problem. Pieniędzy nie zdążysz zebrać, ludzie nie zechcą pomóc tej marnej pokrace, a jutro i tak już nikt o niej pamiętał nie będzie”.

Niestety ciężar słów, które handlarz czasami potrafi rzucić, jest ogromny, ale być może dziś ma rację. Nikt jutro o Krysi pamiętał nie będzie, jeśli trafi do rzeźni, to pamiątką po niej zostaną nam jedynie jej zdjęcia. Ale ja muszę spróbować jej pomóc. Jest to silniejsze ode mnie, bo nie godzę się na takie traktowanie niewinnych zwierząt. One nie mogą się obronić, ktoś musi stanąć po ich stronie i dać nadzieją na lepsze życie. Z Wami dziś to możliwe, za co jestem Wam dozgonnie wdzięczna. Być może i Krysi uda się przekonać Was do pomocy… W rzeźni za nią handlarz dostanie 3500 zł. Dopłaciłam 500 zł, by dał mi szansę na rozłożenie tego na raty i zaliczkę. Wiem, że dzień się zaraz kończy, ale jeśli wpłacimy jeszcze 700 zł, Krysia dostanie kilka dni na zebranie reszty. Jeśli jednak nie, rano pójdzie na rzeź. Takie są warunki i nic już ich nie zdąży zmienić, chyba że pieniądze… Kochani, proszę, pomóżcie ją uratować. Krysia nie zasługuje na tak okrutną śmierć i to z nie swojej winy.