Gdy byłam u handlarza się rozliczyć, jakiś mężczyzna podjechał starym samochodem i wypchnął na środek drogi osiołka, który poślizgnął się i przewrócił. Nie mogłam patrzyć, jak szarpie biedaka i jak na niego krzyczy. Najpierw walił go liną, żeby wstał, a potem by zmusić do chodzenia. Chciał zaciągnąć do obory handlarza, ale osiołek cały czas się zapierał. Był tak przerażony, że aż się trząsł! Chciałam wyrwać sznur z ręki tego oprawcy, ale popchnął mnie i zaczął wrzeszczeć okropne słowa. Gdy wyszedł w końcu handlarz, zobaczyć co za zamieszanie od razu powiedział, że ma zabierać osła, bo on go nie kupi. Mężczyzna wycedził tylko, że sam go zawiezie do rzeźni i obaj zaczęli wpychać osiołka z powrotem do samochodu. 

Stałam tam i patrzyłam na przerażonego Uszatka bijąc się z myślami co mam zrobić. Zbiórki idą bardzo słabo, koni do spłaty kilka, rozsądek mówił bym odeszła, ale gdybym się kierowała rozsądkiem fundacja by nigdy nie powstała. Nie mogłam postąpić inaczej niż spróbować mu pomóc.
Właściciel nie chciał mi sprzedać Uszatka na raty, a gotówki nie miałam by wyjąć i mu dać. Przeklinał tylko i szarpał osiołka coraz mocniej. Uprosiłam handlarza by zabrał go do siebie, powiedziałam, że dobrze zapłacę. Zgodził się, bo zobaczył, że zarobi. Cena, jaką trzeba zapłacić za Uszatka to 3300 zł, w piątek muszę dać handlarzowi 1500 zł zaliczki. Mam 700 – brakuje reszty. Jak wpłacę tą pierwszą część, będzie tydzień na dopłacenie pozostałej kwoty.
Bardzo Was proszę o pomoc, mamy tylko te kilka godzin na zebranie brakujących pieniędzy.

Ja wiem, że to tylko jeden osiołek. Ale gdybyście tam stali, widzieli jak on bardzo się boi, jak ci okropni ludzie traktują go jak przedmiot, zrobilibyście to samo co ja.