Kochani, tak się martwiłam, tak się bałam! Ten podły handlarz cały czas mnie zbywał, mówiąc, że nie ma czasu, by jechać po córkę Misi. Myślałam, że mnie oszukał i one się już nigdy nie połączą. Dzwoniłam do niego kilka razy dziennie, prosząc by ją oddał. Wczoraj powiedziałam mu, że dam więcej pieniędzy, dopiero to podziałało. Po południu w końcu zadzwonił, że Matyldę ma na samochodzie i wraca do domu. Rzuciłam wszystko i pojechałam tam natychmiast.

Handlarz musiał być chwilę przede mną, bo gdy weszłam na podwórze szarpał biedną ośliczkę chcąc zaciągnąć ją do komórki. Przepraszam Was, że zrobiłam tylko tyle zdjęć, ale nie mogłam patrzeć co jej robi, musiałam jej pomóc! Wyrwałam mu te linę i sama, krok po kroczku odprowadziłam, głaszcząc ją i uspokajając. Najchętniej bym ją natychmiast ze sobą zabrała, ale nie miałam jak. Mówiłam do niej cały czas, że pytacie o nią, martwicie się i na pewno pomożecie i nie dacie jej zabić. Że zawsze będzie już z Misią razem. Ta bidulka cała się trzęsła, taka była przerażona. Tak się rozglądała szukając Misi.

Kochani musimy pilnie działać z Matyldą! Dałam wczoraj handlarzowi 500 zł, dziś muszę dołożyć do zaliczki 1500, a po niedzieli ostatnie 2000 zł. Musimy szybko ją spłacić, bo nie wiem co ten człowiek wymyśli jeszcze, on jest nieobliczalny!

Gdy dostałam zgłoszenie o tych ośliczkach, że trafiły za długi do handlarza, to wiedziałam, że puścił je w lasku koło obory, a gdy tam dojechałam Matyldy już nie było, a Misia stała przywiązana na podwórku, czekając na samochód, który miał ją następnego dnia rano zabrać do ubojni. Potem zwodził mnie, że zaraz przywiezie Matyldę, a sami wiecie, ile to trwało. I choć teraz zarzekał się, że jej nigdzie nie wyda, ja nie wiem, czy dotrzyma słowa. Proszę o pilny ratunek dla Matyldy. Muszą być razem z Misią na zawsze. Do wieczora musimy uzbierać te 1500 zł, nie możemy nawet próbować prosić o więcej czasu.

Ratujmy Matyldę, proszę Was z całego serca.

Monika