Kochani,

dostałam jedno zdjęcie, które złamało mi serce, wsiadłam w samochód i pojechałam do handlarza zobaczyć tego biednego konia. Ta klacz to taka straszna bida, ma 25 lat i chore płuca. Stoi zrezygnowana i przestraszona. Jest zupełnie bezradna. Mam w tej chwili do spłaty kilka koni, ale nie mogłam Madzi zostawić.

Proszę, zobaczcie na zdjęcie, jak można taką zniszczoną staruszkę słać na rzeź? Z tych warunków zabrał ją handlarz, widać że nie miała nigdy lekko. Czy ktoś z Was zechce pomóc mi uratować tą bidulkę? Czy kogoś Madzia obchodzi?

Czy wiesz, jak wiele zostaje złamanych serc w tym miejscu? Czy chociaż raz pomyślałeś o tym, co one tu czują, jak zawiedzione są wszystkie kopytne, które zostawia się tutaj i odchodzi bez słowa…

Madzia stoi w oborze, z niewyobrażalnie ciężkimi myślami. Z wyrzutami sumienia, bo być może zawiodła jako przyjaciel? Rodzina, którą miała, nie pokochała jej na tyle, by zapewnić bezpieczne życie, aż do samego końca. Być może nie rozumie, że to nie jej wina. Że z chorobą, którą ma, da się żyć. Rao to nie wyrok śmieci, ale Madzi nikt nie chciał wesprzeć, prościej było zesłać na pewną i okrutną śmierć pod rzeźnickim nożem.

Madzia ma 25 lat, całe życie pracowała w polu, rodziła, miała dom ale gdy tylko Madzia zaczęła chorować, sprzedano ją handlarzowi. Ludzie dla których pracowała nie chcieli jej leczyć, bo leczenie to koszta, nie chcieli znaleźć nowego domu, bo to oczywiste, że nikt nie weźmie chorego konia.

Za 25 lat pracy, nie ma nawet własnego boksiku, nikt jej nie kocha, nikt nie przyjdzie wyczesać grzywy z kołtunów, czy po prostu być. Wszystko, co zrobiła dla człowieka, zostało zapomniane. I tak dziś Madzia czeka tutaj kompletnie sama i z wyrokiem.

Jutro o 10 rano przyjedzie ciężarówka, Madzia po trapie wejdzie do niej i odjedzie w podróż, z której nigdy nie wróci. Muszę zebrać do rana 1100 zł. Handlarz odwoła wywóz, pod warunkiem, że pieniądze będą na czas. Jeśli nie, nie ma zamiary czekać. Jak zawsze chodzi o pieniądze.

Całe życie Madzi to koszt 2600 zł. Na tyle wyceniła ją rzeźnicka waga i dokładnie tyle Madzia jest „winna” handlarzowi. Możemy spróbować spłacić jej dług, podarować spokojną starość, opiekę i miłość. Wśród moich podopiecznych znajdzie się miejsce i dla Madzi i to tutaj będzie mogła spędzić resztę życia.

Proszę, zróbmy dla Madzi coś dobrego, być może nigdy nie doświadczyła niczego pozytywnego ze strony ludzi. Niech Madzia nie umiera, dajmy jej życie. Jej jest ciężko, boi się, czuje się zdradzona.

Nikt z nas nie chciałby się znaleźć na jej miejscu, tylko że my jeszcze wszystko możemy zmienić.

Wspólnie podarować Madzi najlepszy prezent, jaki kiedykolwiek dostała. Proszę, czas nam ucieka, a każda złotówka i udostępnienie ratunku dla Madzi, zwiększa jej szansę.