Moi Drodzy, przychodzę dziś do was z bardzo pilną prośbą o wsparcie. Okazało się, że u tego samego handlarz gdzie był Gucio, na ratunek czeka nowy osiołek, Gapcio. Wsiadłam w samochód i wczoraj natychmiast pojechałam na miejsce.

Kiedy dojechałam Gapcio stał ze spuszczoną głową przywiązany do kraty na podwórku. Zrezygnowany wpatrywał się w ziemię pod nogami. Nie reagował na wołanie, ani na marchewkę. Przymykał tylko oczy i cichuteńko wzdychał. Nie wiem, co mu się w życiu przydarzyło, że jest w takim stanie. Ale na pewno bardzo dużo przeszedł. Zachowuje się jak zwierzę, które zrezygnowało z walki o swoje życie, pogodziło się z losem, i tylko czeka, kiedy to wszystko się wreszcie skończy. 

Handlarz nie chce mi powiedzieć, co tu robi kolejny osiołek i jak długo już czeka. „To nie twój problem Monika, jutro go już nie będzie.”

Wyjęłam 300 zł i na siłę wcisnęłam handlarzowi w dłoń, by poczekał, chociaż jeden dzień. By dał małemu Gapciowi również szansę.

Zgodził się, choć łatwo złamać go nie było, nie miałam więcej pieniędzy przy sobie, a każda kolejna minuta pogarszała sytuację.

Kochani, uratowaliśmy Gucia, to musimy uratować też Gapcia. Mogą wspólnie trafić na moje podwórko i cieszyć się wolnym życiem. Możemy jeszcze zmienić jego przyszłość, wszystko zależy od Was. 

Choć ten osiołek jeszcze tego nie wie, teraz ważą się losy o jego przyszłość. Zrezygnowany czeka już tylko na śmierć.

Handlarz chce za Gapcia 4600 złotych. Już uzbieraliśmy 3850 złotych a ostatnie 750 złotych muszę niestety wpłacić już dziś. Handlarz nie zgodził się na przesunięcie terminu. 

Może właśnie ten mały osiołek zdąży wraz z Guciem przeżyć jeszcze najpiękniejsze chwile. Może właśnie tak miało być, może właśnie to doprowadzi do jego ocalenia. 

Z całego serca błagam o pomoc. Niech Gapcio zostanie ocalony, tak jak Gucio.