Aktualizacja 17.08.2022 Kochani, jutro muszę wpłacić zaliczkę na Parysa a wciąż brakuje 700 zł. Handlarz nie będzie czekał dłużej i jak mu nie dam pieniędzy to zawiezie Parysa do rzeźni. Wiem, że są wakacje i jesteście w rozjazdach ale Parys nie może czekać. Bardzo proszę o pomoc!

Parys drepcze z nogi na nogę przed handlarską oborą. Rozsadza go energia. Podchodzę bliżej i chcę go poklepać. Chyba wyczuwa we mnie bratnią duszę. Schyla głowę i nadstawia do głaskania. Z jednej strony widać w nim ogromną dynamikę a z drugiej łasi się jak kot. To wspaniały koń i muszę go uratować, za wszelką cenę. Pytam się handlarza o jego historię.
Parys od najwcześniejszej młodości był koniem do wyścigów. I chyba czuł się do tego stworzony. Uwielbiał pęd, wiatr w grzywie. Zawsze chciał wygrywać. I dopóki tak się działo, był potrzebny, ale kariera koni wyścigowych jest krótka. Wystarczy jedna kontuzja, i już nie ma szans na wygrywanie wyścigów. Tak właśnie stało się z Parysem.
Ze stajni wyścigowej Parys został więc sprzedany do pracy w rekreacji, ale skąd Parys miał wiedzieć, że teraz szybciej nie znaczy lepiej? Do tej pory był nagradzany za to, że pędził przed siebie, tak szybko, jak potrafił. W stajni rekreacyjnej, wielu adeptów jeździectwa bało się na nim jeździć.

Był za szybki, zbyt wyrywny, zawsze chętny do galopu. Nie rozumiał, że teraz lepiej to wolniej, spokojniej. Zamknięty w boksie i na małym placu do jazdy tęsknił za pędem, za szybkością, za wyścigiem.
Czasem, zamiast grzecznie maszerować, Parys próbował się ścigać z innymi końmi. Mniej doświadczeni jeźdźcy nie potrafili go wtedy zatrzymać. Dlatego coraz mniej osób chciało na nim jeździć. I dlatego, kiedy odnowiła mu się dawna kontuzja, właściciele stwierdzili, że nie warto go leczyć. I tak nie ma z niego za wiele pożytku.
W ten sposób piękny, szlachetny, kochający szybkość i wolność Parys znalazł się tu. W ciemnej, zatęchłej oborze handlarza, a ja nie mogłam go tam zostawić. I jeśli nie zdarzy się cud, już nigdy nie będzie pędził przed siebie, bo stąd jedyna droga wiedzie w miejsce jeszcze straszniejsze – do ubojni.

Nie wiem, czy dam radę go stąd wyrwać. To znowu pieniądze, i to niemałe. Nie mam ich, ale nie potrafię po prostu odwrócić się i odejść. Dlatego proszę – pomóżcie!

Koszt wykupu Parysa to 8700 złotych. Handlarz zgadza się poczekać na zaliczkę do następnego czwartku 18 sierpnia.
Bardzo Was proszę o pomoc w uratowaniu wspaniałego Parysa