Codziennie myślę o tym, jak długo jeszcze to potrwa, nim zrozumiemy, co czynimy. Kiedy patrzę na ilość przewożonych zwierząt na ubój, wciąż wiem, że od idealnych poglądów i czynów dla tych biedactw, jesteśmy nadal daleko w lesie…

Kiedy natura powoli zaczyna budzić się do życia, śnieg topnieje, bociany przylatują z Afryki, a inne zwierzęta budzą się z zimowego snu, ktoś znów podejmuje decyzje, które swój finał będą miały w rzeźni. Ktoś znów postanawia zakończyć żywot niewinnemu zwierzęciu, na podstawie swoich złudnych przekonań, czy chęci zarobienia kilku monet. Droga Perełko to o tobie.

O Perełce dowiedziałam się telefonicznie, od handlarza, opowiedział mi o niej, że to już emerytka, 21 lat i żadnych perspektyw na godną przyszłość. I że jak chcę, to mogę ją zabrać, bo za wiele z niej nie będzie. Kiedy pojechałam na miejsce, okazało się, że Perełka to bardzo smutny widok. Widziałam w jej oczach i zachowaniu, że nie rozumie, za co ją skazano, za co traktuje się ją jak przedmiot i ograbia z prawa do życia. Widziałam smutne i skrzywdzone zwierzę.

Handlarz przy mnie nie szczędził słów, obrażał Perełkę jak ostatniego śmiecia, który nie zasługuje na życie, używał słów, których nie będę przytaczać, by oszczędzić Wam tego, co się wydarzyło. Perełka wszystko słyszała, dobrze wiem, że była świadoma tego, co mówi, to bardzo mądre stworzenia, które widzą i słyszą więcej, niż nam się wydaje. Na pewno bardzo ją bolało.

Za życie i możliwość podarowanie Perełce godnej emerytury, handlarz chce 5600 zł. Już wpłaciłam 1400 złotych zaliczki. Dziś mija termin zapłaty kolejnej raty 2000 złotych, a brakuje wciąż 700 złotych.

Choć wiem, że sama nie dam rady, dla Perełki postaram się zrobić wszystko, co w mojej mocy, by ją zabrać. Muszę do tego przekonać Was, pokazać Perełkę taka, jaka jest, bo tylko to pozwoli mi sprawić, że może zechcecie pomóc i dać jej szansę. Bo ja uważam, że warto, Perełka nie musi być kolejną ofiarą w tym procederze. Jeśli tylko uda się wykupić, czekać będzie ją spokojna emerytura. Bez tych wszystkich złych doświadczeń, jakie musiała znosić zapewne przez całe swoje życie, a to życie już trochę trwa, 21 lat to nie jeden dzień, tydzień czy miesiąc. Po takim czasie już nikt z nas by nie wierzył, że może coś się zmienić. 

Z całego serca proszę o wsparcie dla Perełki. To dla niej jedyna i ostatnia szansa.