Kochani, nie mam na to popołudnie dla Was dobrych wieści. Handlarze w ostatnim czasie powariowali i wysyłają wszystko, co wpadnie im w ręce od razu na ubój. Kolejną bidą, która za kilka godzin ma wyjechać, jest Lusia, ośliczka, o której nie wiem praktycznie nic.

Byłam na miejscu rozliczyć się do końca za zwierzęta i wtedy ją prowadzili. Na sznurze, prosto do obórki, w której Lusia wyczekuje już swojej śmierci. Bez szans na ratunek…

Coś we mnie pękło, mimo że doskonale wiem, jak ogromnie przytłacza nas aktualna ilość zwierząt potrzebujących ratunku. Wiem, ale nie potrafiłam odmówić jej pomocy. Spojrzała na mnie ukradkiem, po czym jej zrezygnowany wzrok znów powędrował na ziemię. Spytałam handlarza ile by chciał, bym miała możliwość ją od niego odkupić. Zaśmiał się i powiedział, że wieczorem jedzie, jest już wyszykowana do transportu i nie ma o czym rozmawiać. Wyjęłam z kieszeni ostatnie 200 zł, jakie miałam i spytałam, czy jeśli dopłacę mu jeszcze 500 do końca dnia, to da jej szansę. Wziął pieniądze bez odpowiedzi i poszedł. Zdążyłam wrócić do domu i od razu do Was napisać o całej sytuacji.

Jest popołudnie, Lusia za kilka godzin jedzie, ale jeśli dopłacę 500 zł, odroczymy jej wyrok. Dostanę wtedy kilka dni na spłatę. Handlarz obiecał, że da mi czas na rozliczenie, ale maksymalnie do świąt, bo on chce mieć święty spokój przez ten czas i nie zamierza się przepracowywać. Do tego liczy na duży i szybki zysk, więc zwierzęta w tym miesiącu wyjeżdżają stąd hurtowo…

Przepraszam Was za ten niespokojny czas, nie wiem jak to wszystko pogodzić. Jest bardzo źle, ale muszę spróbować pomóc Lusi. Ośliczka ma jeszcze szansę, ale musimy zebrać te 500 zł…

Proszę o udostępnienia i pomoc, im nas więcej, tym szanse na ratunek rosną.

Monika