Misia jest stara. Niepotrzebna nikomu, a jej historia jest tragiczna. Przez wiele lat na swoich małych, niezaradnych nóżkach woziła dzieci. Dosiadały ją codziennie, a ona posłusznie wykonywała swoją pracę, zabawiała je i uczyła. Miała bardzo ciężko, przez co dziś, jest mocno wyeksploatowana i zniszczona. Nie da rady dłużej służyć, więc dla człowieka stał się zbędna. Kuleje, potyka się, dużo leży. Starość i ciężka praca zebrały żniwo, skazując ją tym samym na zabicie w rzeźni.

Konie mogą żyć, póki pracują, a gdy robią się stare, ich los zostanie przesądzony i jadą do ubojni. Nikogo nie interesują wypracowane godziny ani wydreptane kilometry. Nie zarabiasz, nie żyjesz. Starość jest nieekonomiczna, a utrzymanie „darmozjada” się nie opłaca.

Malutka Misia została już odwieziona do handlarza i jedzie do rzeźni pierwszym transportem po świętach. Będzie musiała się wspiąć na trap ciężarówki. Czy dojedzie żywa do ubojni, czy zadepczą ją inne konie? Cokolwiek się nie stanie, nie wyjdzie z tego żywa.

Handlarz chce za życie i transport staruszki 2400 zł. Dał czas do 27 grudnia na spłatę. Jeśli nie uda się zebrać całej kwoty, Misie zabiją, a my nigdy nie będziemy w stanie nic dla niej zrobić.

Proszę, ratujmy ją, podarujmy jej w te święta najcenniejszy z prezentów – życie.