Aktualizacja 

Kochani, zbiórka na Miłkę idzie bardzo źle. Brakuje jeszcze 1300 pln. Mam czas tylko do jutra, żeby uratować jej życie. Błagam o pomoc!!!

Wczoraj zadzwonił do mnie handlarz z wiadomością że przywieziono mu schorowaną kobyłę z rakiem kopyta i że w piątek wywozi ją do rzeźni.

Bez zastanowienia wsiadłam w samochód i pojechałam. Gdy ją zobaczyłam to aż zamarłam, a po moich policzkach popłynęły łzy. Bidulka Miłka ledwo stała na nogach, a tylne kopyto unosiła do góry. Na jej twarzy wymalowany był ból, strach i cierpienie. Już wiedziałam, że nie mogę jej tu zostawić.

Muszę ją uratować. Miłka chyba wyczuła we mnie bratnią duszę bo wyciągnęła w moją stronę pysk i cichuteńko zarżała. Z moich oczu znowu popłynęły łzy. Miłka całe życie rodziła źrebaki, które szły na handel i pracowała w polu. Taki typowy los konia gospodarskiego. Do póki masz siłę i zdrowie, masz co jeść. Jak się rozchorujesz i nie opłaca się ciebie leczyć to idziesz na rzeź. Gospodarz wycisnął z tej kobyły co tylko się da. Szkoda mu było pieniędzy na kowala, co się zakończyło chorobą kopyt i rakiem.

Handlarz dał mi bardzo krótki termin na zebranie pieniędzy, bo się bał, że kobyła umrze i straci pieniądze. Póki jest żywa ma jakąś wartość, wartość tych kilogramów mięsa rzeźnego.

To jest dla mnie niewyobrażalne, jak tak można traktować zwierzęta. Spotykam handlarzy już od jakiegoś czasu, bo od nich ratuję konie, ale nigdy, przenigdy tego nie zrozumiem. Nie było żadnych negocjacji. Mam do wtorku wpłacić brakujące 1300 pln i koniec. Błagam, pomóżcie mi uratować staruszkę Miłkę. Zasłużyła na spokojną starość a nie śmierć od noża rzeźnickiego.