Moi kochani, w tym roku jeszcze jedno niewinne zwierzę potrzebuje naszej pomocy. Wczoraj, kiedy handlarz zadzwonił, żebym w wolnej chwili przyjechała, od razu wiedziałam, że to nie wróży niczego dobrego. Po kilku godzinach jazdy byłam już na miejscu. W starym śmierdzącym chlewie zobaczyłam Krzysia stojącego ze spuszczoną głową. Handlarz powiedział że on żyje tylko dzięki temu, że nie zmieścił się do ciężarówki podczas ostatniego transportu.

Krzysiu, jest pięknie umaszczonym ogromnym koniem, nie wiem, co tu robi, skąd przyjechał i w jakich okolicznościach. Tak naprawdę nie wiem o nim nic, prócz tego, że chce żyć. Jego błagalny wzrok, który wlepił we mnie, jak go pierwszy raz zobaczyłam, sprawił, że zalałam się łzami. Taki piękny i skazany na śmierć. Bezbronny i z przypadku jeszcze żywy. Nie wiem, czy dam radę Ci pomóc Krzysiu, ale bardzo się postaram. Obiecałam to sobie i jemu.

Krzysia miało tu już nie być, ale los chciał, że nie udało się go zmieścić z innymi biedakami, którzy dziś już pewnie nie żyją. Z tymi, dla których człowiek jedyne co miał do zaoferowania to śmierć pod rzeźnickim nożem. Ich już nikt nie pamięta, jedynie splamione krwią pieniądze są przeliczane z kolejnych faktur. Tak ten biznes wygląda i działa nieprzerwanie od lat. Nawet kiedy święta za pasem, zwierzęta umierają, a ludzie, którzy się do tego przyczyniają, nie mają żadnych wyrzutów sumienia.

Za życie Krzysia, handlarz życzy sobie aż 11000 zł. Dzięki Waszej pomocy udało się uzbierać już 4000 zł. Kolejną ratę w wysokości 3500 złotych muszę zapłacić do 29 grudnia.

Kochani, Krzysiu chce żyć, widzę to w jego wzroku, jak bardzo cierpi i jest przerażony aktualną sytuacją. Myślę, że zdał sobie sprawę z tego, jakie miał szczęście, choć nie wiadomo, na jak długo tego szczęścia mu wystarczy. Ja wiem, że teraz jest bardzo ciężko, ale każda złotówka jest tu na wagę złota i zbliża go w stronę życia. Jednak rozumiem, że każdy ma swoje sprawy, a aktualna sytuacja w kraju również nie sprzyja. Ale tak już było zawsze, że większość rzeczy obraca się przeciwko nam, kiedy chcemy ratować niewinne zwierzęta. Zawsze było pod górkę…

Bardzo proszę, jeśli chcecie i możecie, pomóżcie podarować życie Krzysiowi. Jeśli się uda, on z pewnością znajdzie wspaniały dom. Jest piękny i wcale nie tak stary, ma szansę na normalne życie, u boku kogoś, kto go pokocha. Może właśnie to, że się nie zmieścił, było największym szczęściem, jakie mu się przydarzyło. Niestety innym życia już nie przywrócimy, ale przynajmniej Krzysio będzie wiedział, że nie każdy człowiek jest taki sam i chce dla niego tylko krzywdy. 

Wiem, że jeśli role by się odwróciły, on bez zawahania, by Wam pomógł. Proszę, pomóżcie.