Na wsiach o koniach jak Florian raczej nie mówi się sąsiadowi. A jeśli się mówi-to źle. Słuch o takich jak on ginie szybko, w momencie, kiedy zachorujesz, to twój akt zgonu został już wydrukowany. Nikt nie będzie starał się Ciebie leczyć, szybko staniesz się tematem tabu, a ci, którzy trzymają rękę na twoim losie i przyszłości, już dawno sprzedali Cię na mięso.

Floriana pierwszy raz zobaczyłam, kiedy stał już przygotowany do wywozu. Nie wiem, czy miała być to godzina, dwie a może dwa dni. Stał tam i czekał, z głową opuszczona do samej ziemi, sam bezbronny, ze świadomością, że przegrał. Od handlarza dowiedziałam się, że to kolejna historia ze wsi. Miał jedna rodzinę od zawsze, zachorował, nie było lub nie miało być środków na leczenie, więc go sprzedali handlarzowi.

Tak w tym świecie to działa, kiedy przestajesz się opłacać, pozbędą się ciebie jak zwykłego śmiecia, by tylko w ostatniej chwili jeszcze na Tobie zarobić.

Jeśli chce uratować Floriana, muszę do piątku, do wieczora wpłacić za niego 1200 zł zaliczki. Taki warunek dal handlarz, jeśli się uda, odroczy na półtora tygodnia wywóz Floriana. Potem będę musiała dopłacić resztę, czyli 6800 zł. Tyle kosztuje życie i wybawienie go przed rzeźnickim hakiem.

Proszę was z całego serca, Florian nie musi umierać z powodu braku pieniędzy na swoje życie. Nie udało mu się, ale nie pozwólmy, by przegrał na zawsze i został tylko wspomnieniem.