Florentyna i Florka zostały sprzedane do handlarza w pakiecie ze swoją ukochaną mamą i małą siostrzyczką. W cztery stały w komórce, wtulały się w siebie ze strachu, gdy przychodzili ludzie. Były dla siebie wsparciem, a ich mama bardzo starała się je chronić. Bała się, ale miała przy sobie swoje trzy ostatnie córki, swoje największe skarby i robiła co w jej mocy, by się o nie troszczyć. Florentynka była źrebna i u handlarza urodziła maleńkiego źrebaczka, ale maluszek nie przeżył, umarł w tej ciemnicy na stercie odchodów. Ludzie przyszli, wyciągnęli za drobne nóżki zimne ciało i zatrzasnęli drzwi, choć Florentynka chciała biec za swoim dzieckiem, nie mogąc się pogodzić z tym, że umarło. Handlarz opowiadał, że.

„Rżała ze trzy dni, nawet w nocy. A sama sobie winna, jak by była dobrą matką, to by odchowała, a tak słaba kobyła to i źrebak na zmarnowanie poszedł. Takie klacze to do ubojni trzeba wozić, tam się nią zajmą raz-dwa”.

Kilka dni po tragedii nadszedł dzień, w którym handlarz wszedł do nich z liną i siłą wyciągnął mamę i najmłodszą córeczkę. W komórce zostawił Florkę i Florentynkę. Nie chciały się rozdzielać, ale handlarz jak to handlarz, za nic ma tragedie zwierząt i nie ma litości.

Mama i najmłodsza z córek miały szczęście – zostały wykupione od rzeźnika. Ale dla Florki i Florentynki nie było domu, który zechciałby je wziąć. Dziś ten dom jest i to najlepszy z możliwych, ludzie, którzy przygarnęli mamę i malutką, zgodzili się przyjąć Florkę i Florentynkę. Te dwie bidulki mogłyby połączyć się z rodziną. Mogłyby, gdyby tylko było dość pieniędzy, by je wykupić. Ale nie ma, więc Florentynka i Florka czekają na transport do ubojni, który ma po nie przyjechać we wtorek z samego rana. Handlarz nie chce czekać na spłatę i nawet jeśli w poniedziałek uda się zebrać 1400 zł zaliczki to będzie czas na rozliczenie się za nie jedynie do czwartku. Samochód zbierający zwierzęta do rzeźni zajeżdża do niego we wtorki i w piątku i albo je wykupimy, albo on je po prostu załaduje na ciężarówkę i wyjadą. Prosiłam, żeby dał więcej dni na spłatę, ale nie chciał się zgodzić nawet na jeden dodatkowy dzień. Powiedział mi, żebym dała sobie spokój i zajęła się przygotowaniem do świąt…

Ale jak ja mam dać spokój skoro Florentynka i Florka mogą ponownie połączyć się ze swoją ukochaną mamą i najmłodszą siostrzyczką? Gdy handlarz wyprowadził je z komórki do zdjęć, te bidulki natychmiast zaczęły się rozglądać i wołać swoją rodzinę. Mama na pewno też za nimi tęskni i gdyby tylko mogła i miała, jak by je uratowała. Ale nie ma żadnej możliwości, by pomóc swoim dzieciom. Tylko my to możemy zrobić.

Kochani, to dzięki Wam dziesiątki zwierząt dziś ma własny dom, kochające rodziny i upragniony spokój. Niestety czasem przychodzą takie dni jak dziś, kiedy znów dowiaduje się o tragedii, której jedną decyzją człowieka można zapobiec, lub wieloma małymi decyzjami zmienić tor wydarzeń. Florentyna i Florka mają wyrok śmierci, ich ostatnią i zarazem jedyną nadzieją na ratunek to Wasza pomoc. Handlarz za ich życie domaga się ode mnie 3400 zł, a na zaliczkę dał parę godzin. To znów ogromna suma, znów kolejne dni stresu i nieprzespanych nocy. Kolejne telefony i wiadomości z prośbą o wsparcie, kiedy ludzie już tak bardzo mają tego dość. Ale ja nie mam innych możliwości, dlatego przepraszam, tylko tak mogę coś zrobić.

Kochani, wiem, że tylko proszę i wielu z was z pewnością już poświeciło również dużo, by ratować i zmieniać świat tych biedactw. Doskonale rozumiem, że możecie mieć dość. Niestety Ci ludzie nie będą zwracać uwagi na nasze szlochanie, nie pojawi w nich się iskierka empatii I współczucia.

Cudu nie będzie. Florentyna i Florka widziały swoją mamę i siostrę być może już ostatni raz. I tylko od nas zależy czy to się uda zmienić. By ta rodzinka jeszcze kiedyś pogalopowała szczęśliwa, by poczuła ciepło słońca wiosną, a w kolejną zimę mróz, by wspólnie poczuły się kochane i bezpieczne. One mają tylko siebie, nie możemy im tego odebrać.

Proszę, ten kolejny raz o pomoc. Oni je zabiją, jeśli nic nie zrobimy.