„Spójrz proszę w moje oczy, którymi tak bardzo pragnę Ci powiedzieć, że nie chce umierać.
Spójrz proszę jak się trzęsę, bo czuję, że umrę, a tak bardzo tego nie chcę.
Dlaczego mi to robicie? Dlaczego chcecie mojej śmierci, choć nic Wam nie zrobiłam?
Proszę Cię, jeśli już musisz to zrobić, niech tylko nie boli. Mam nadzieję, że moja śmierć będzie szybka i bezbolesna…”

Nie ma znaczenia, że Edzia umierać nie chce. Jest osłem, a osły tutaj to towar z najniższej półki, więc nikt nie będzie się rozczulał nad jej losem. Bez naszej pomocy, jutro ją zabiją.

Ośliczka trafiła tutaj z prywatnych rąk. Przez handlarskie podwórko przewija się dużo zwierząt, ale osły znikają najszybciej. Tutaj wyjątkowo się ich nie lubi, mimo że nie są niczemu winne, dla niektórych są najgorsze…

Moi Drodzy, Edzia mogłaby jeszcze żyć bardzo długo… U nas znajdzie się dla niej miejsce, wśród innych ocalonych osłów i koni, ale najpierw trzeba spłacić jej dług, jaki ma wobec handlarza. Czasu niestety nie ma za wiele, a wyzwanie jest duże, dlatego tak ważna jest dziś Wasza pomoc i wsparcie. Sama nie dam rady jej uratować. Jesteśmy w bardzo trudnej sytuacji.

Życie ośliczki to koszt 3500 zł. Dostałam na jej rozliczenie tylko dwa dni. Jeśli ma żyć, przed weekendem trzeba będzie ją wykupić w całości. Na dziś potrzebna jest zaliczka, minimum 1000 zł. Nie wiem, czy damy radę, pewności nigdy nie mam, ale obiecałam jej, że zrobię wszystko, by się udało… Nie oddam Edzi bez walki. Ona sama sobie nie poradzi, przecież to tylko niewinne niczemu zwierze, które trafiło w nieodpowiednie ręce.

Proszę, pomóżcie uratować Edzię, to nie jest jej czas i miejsce. Mamy tylko jedną szansę…