Kochani, błagam Was o pomoc dla Amelki, która we wtorek rano ma jechać do rzeźni. Handlarz, który ją kupił, jest najgorszy z wszystkich handlarzy, jakich znam. Klnie, pije, ma ciężką rękę do zwierząt i paskudny charakter dla ludzi. Trudno z nim cokolwiek ustalić i zawsze się boję czy dotrzyma słowa.

Wczoraj pojechałam do niego, bo wiedziałam, że ma źrebną klacz. Handlarz na początku śmiał się, że głupoty gadam, ale gdy powiedziałam, że mam 500 zł i dam już dzisiaj to zataczając się, zaprowadził mnie za stodołę. Stała tam niewysoka, okrągła klacz z dużym brzuchem. Powiedział, że kupił ją razem z drugą klaczą z jakiegoś gospodarstwa. Powiedział, że tamtej już nie ma, a ta we wtorek pojedzie do rzeźni. Amelka chyba rozumiała, co on mówi, bo zaczęła się szarpać i rżeć. Widać było, że bardzo się boi. Pijany handlarz szarpał liną, żeby się uspokoiła i strasznie krzyczał. Nie mogłam na to patrzyć, ten człowiek nie ma za grosz sumienia. Prosiłam, żeby ją zostawił, śmiał się tylko ze mnie i dalej się darł na przerażoną Amelkę. Wrzeszczał, że obetną jej głowę i nikt nie będzie musiał się z nią użerać. Nie mogłam tego słuchać, łzy leciały mi ciurkiem, a on się tylko zanosił tym swoim pijackim śmiechem. Wyjęłam pieniądze i powiedziałam, że ją kupie. Dałam mu te 500 zł i dopiero wtedy ją puścił i odszedł dalej. Przeliczył to co dostał i wycedził przez zęby, że chce za nią 9500 zł, i że, w poniedziałek mam mu dać jeszcze minimum 1500 zł do zaliczki i wtedy odwoła transport. Jak nie dostanie tych pieniędzy, we wtorek Amelkę zabiorą na rzeź. Próbowałam rozmawiać, żeby było taniej, ale powiedział, że jest niska, ale tłusta i gruba więc jak nie wrócę to on i tak na swoje wyjdzie. I że jak mi się cena nie podoba, to wcale nie muszę kupować.

Ta biedna klacz umrze, umrze też jej nienarodzone dziecko. Z bełkotu handlarza zrozumiałam, że Amelka jest w 7 miesiącu ciąży. Nie mogę pojąć, jak ludzie mogą tak postępować? Jak można kryć klacze najcięższymi ogierami, tylko po to by były cięższe przy ważeniu na rzeź. Handlarz nie ma żadnych oporów, on sam kiedyś zarzynał zwierzęta, chwali się tym, uważając, że to powód do dumy. Nie raz opowiadał jak to wygląda. Śmiał się, że konie są takie wielkie, a tak się boją, że całe się trzęsą i sikają ze strachu. Mówił, że krwi dużo leci jak się gardło podrzyna. I mówi, że ma stalowe rurki w otulinie, żeby były posłuszne. Mówi, że prętem ani batem samym nie bije, bo ślady są na mięsie i klienci marudzą. Nie, nie że koń był katowany tylko, że mięso na talerzu źle wygląda…

Wychodząc, poszłam jeszcze raz za stodołę. Amelka tam stała i się trzęsła. Podeszłam do niej, pogłaskałam ją, powiedziałam, że zrobię co będę mogła, by jej pomóc. Nie obiecywałam, że na pewno po nią wrócę, bo sama nie dam rady jej uratować. Jeśli ona ma żyć, ma donosić ciążę i urodzić, musimy pomóc jej razem. 

Błagam o ratunek dla Amelki. Czasu jest bardzo mało. To zwykła, pogrubiona, wiejska klacz, ale to nie powód, by ją zabijać. Amelce brakuje 1500 zł do zaliczki, jeśli handlarzowi nie dam tych pieniędzy, ona pojedzie we wtorek do rzeźni.  Proszę Was, ratujmy ją teraz. Z tym człowiekiem nie wynegocjuje ani dnia dłużej na spłatę zaliczki. Mamy tylko jedną szansę, by jej pomóc.

Monika