Aktualizacja 28.09.2022 Kochani, dziś się kończy zbiórka na Maciusia. Sprawa jest bardzo pilna bo handlarz nie będzie czekał. Jest już umówiony transport do rzeźni. Wciąż brakuje 400 zł. Błagam o ratunek!

Aktualizacja 23.09.2022 – Dzięki wsparciu i zaangażowaniu dobrych ludzi, Maciuś zebrał potrzebną zaliczkę! Do środy 28.09 muszę wpłacić resztę pieniędzy za życie Maciusia.

Maciuś stoi w pierwszym boksie od lewej. Podchodzę do niego i delikatnie próbuję go przytulić, jego sierść jest bardzo miękka i gładka. Jest przerażony, a po jego ciele przebiega dreszcz. Trzęsie się jak w febrze i nie może tego opanować. Próbuje wtulić się w kąt śmierdzącej obory, jakby chciał zniknąć. Nie ma pojęcia, gdzie jest i dlaczego handlarz krzyczy i bije go batem. Widać, że to bardzo delikatny i wrażliwy koń.

Maciuś całe życie spędził w bardzo dobrym domu, wśród kochających go ludzi. Był ulubieńcem córki gospodarza, która go wychowała od źrebaczka. Całe dnie spędzali razem. Karmiła go jabłkami prosto z drzewa, razem chodzili nad mały stawik podglądać kaczki. Codziennie odprowadzał ją do bramy gospodarstwa, gdy szła do szkoły. Byli nierozłączni. Maciuś był takim trochę koniem a trochę psem. Nawet sąsiedzi dziwili się, że jest taki grzeczny i przyjacielski. Córka gospodarza nie miała rodzeństwa i na małej wsi Maciuś był całym jej życiem. I ona też była całym życiem dla Maciusia.

Pewnego dnia Maciuś jak zwykle czekał pod bramą gospodarstwa na wracającą ze szkoły swoją przyjaciółkę. Niecierpliwił się coraz bardziej, bo chciał już z nią iść nad staw i na jabłka. Zapadł zmierzch, a ona się nie pojawiła.

Zamiast tego na podwórku zaczął się jakiś rwetes i zamieszanie. Podjeżdżały jakieś samochody a gospodarz i gospodyni biegali zapłakani.

Maciuś nic z tego nie rozumiał, kręcił się po podwórku w poszukiwaniu swojej przyjaciółki, zaglądał we wszystkie kąty, zaglądał przez okna do drewnianej chatki, w której mieszkała, szukał nad stawem i w sadzie, lecz nigdzie jej nie było. W powietrzu unosił się tylko niewyobrażalny smutek i rozpacz.

Maciuś snuł się całymi dniami po gospodarstwie z nadzieją, że jeszcze zobaczy swoją przyjaciółkę. Gospodarze jakby o nim zapomnieli, nie karmili go i nie poili. Całe dnie siedzieli zamknięci w domu. Całe szczęście jeszcze była trawa i woda w stawie.

Pewnego dnia podjechał duży samochód i otworzyły się drzwi. Maciuś chętnie wszedł do samochodu. Myślał, że jedzie do swojej przyjaciółki. Że pewnie na niego tam gdzieś czeka i że pójdą znów na spacer. I że go przytuli i pogłaszcze. I że wszystko będzie tak, jak kiedyś.

Maciuś zdziwił się bardzo, schodząc po trapie handlarskiego samochodu, prosto w bagno odchodów. Na podwórku nie było jego przyjaciółki, był za to handlarz, który strzelił batem i zagnał go do obory.

Maciusiowi mało nie pękło serce z rozpaczy, nie wiedział co to za miejsce, dlaczego ktoś go bije i dlaczego nie ma jego małej przyjaciółki.

W takim stanie go znalazłam, rozdygotanego, stojącego w obskurnej komórce i rozglądającego się wokół w poszukiwaniu dziewczynki.

Handlarz chce 7400 zł za biednego Maciusia, a do piątku muszę dać mu zaliczkę 2500 zł.

Błagam Was, pomóżcie go uratować.