Calineczka jest bezpieczna! Dziękuję!!!

Aktualizacja 07.11.2025 – Kochani, dobre wieści! Calineczka jest w pełni bezpieczna! Udało się spłacić kucynkę na czas i jeszcze dziś umówię dla niej transport. Dziękuję z całego serca za pomoc, sama nie miałam żadnych szans jej uratować. Jak tylko będzie z nami, czekać będzie ją jeszcze wizyta kowala, weterynarza i kilka dni kwarantanny. Niebawem wrócę do Was z kolejnymi wieściami, dziękuję jeszcze raz i proszę, zajrzyjcie dziś do Wojtusia, nie wiem czy on będzie miał tyle szczęścia…

Monika

CALINECZKA JEST “ZA STARA, BY ŻYĆ”

DLATEGO DOSTAŁA WYROK ŚMIERCI!

DZIŚ OSTATECZNY TERMIN! NIE DAMY RADY, ZBIÓRKA STOI…

Termin spłaty mija za:

Dni

Godziny

Minuty

Sekundy

Brakująca kwota do wykupu: 0 zł

Termin spłaty: DZISIAJ!

Aktualizacja 06.11.2025 – Dziś ostatni dzień, kiedy możemy uratować Calineczkę!
Nie da się nic zrobić. Nie da się przesunąć, nie da się prosić o więcej czasu.
Handlarz jest nieugięty, domaga się dziś rozliczenia, albo rano ją wywozi…

Nie mam już żadnych argumentów, żadnej przestrzeni na rozmowę. Zrobiłam wszystko, co mogłam. Dzwoniłam, tłumaczyłam, błagałam, ale bez skutku.

Kochani, do pełnego wykupu brakuje 1100 zł. To bardzo dużo, by uratować jej życie i by nie pojechała tam, skąd już nikt nie wraca. Czas mamy tylko do wieczora. To zaledwie kilka godzin, by odmienić los istoty, która nie zrobiła nic złego, poza tym, że się zestarzała.

Niestety nie wiem, czy damy radę ją ocalić, bo zbiórka stoi, a czas leci. Czy stary koń nie zasługuje na pomoc? Czy naprawdę nie powinien żyć?
Nie wiem, jak się dzisiejszy dzień zakończy. Jest ciężko.

Monika

Aktualizacja 04.11.2025 – Moi drodzy, dobre wieści. Calineczka zebrała zaliczkę, a nawet więcej! Do wykupu brakuje na tę chwilę jeszcze 1800 zł, ale do tego też trzeba doliczyć koszt transportu. Handlarz zaczeka z rozliczeniem do czwartku, więc mamy chwilkę, by zebrać dla niej potrzebne środki.

Bardzo proszę, pomóżcie ją uratować. Sama nie dam rady, a jesteśmy w połowie drogi, do tego, by podarować jej życie.

Monika

Kochani, dziś znów piszę, zawiedziona zachowaniem ludzi…
Bo kolejny raz patrzyłam w oczy zwierzęcia, które nie rozumie, dlaczego nagle wszystko, co znało, przestało istnieć.

Calineczka, maleńka kucynka, która całe życie spędziła w jednym domu. Była, odkąd pamiętają. Towarzyszyła dzieciom, dorastała z nimi, czekała codziennie przy ogrodzeniu, gdy wracali ze szkoły. Była przyjacielem, nie “zwierzęciem do pracy”. A teraz? Teraz jest „za stara”. „Nieopłacalna”. „Tylko koszt”.

Tak powiedział handlarz. Tak mu powiedziano, kiedy ją sprzedawali. „Zabierz ją, bo szkoda na nią pieniędzy, i tak niedługo zdechnie.” Nie mieści mi się to w głowie. Jak można potraktować w ten sposób istotę, która całe życie ufała człowiekowi? Jak można tak po prostu oddać kogoś, kto był z Tobą od zawsze?

Kiedy zobaczyłam Calineczkę, stała spokojnie, jakby jeszcze wierzyła, że zaraz ktoś po nią wróci. Że to tylko pomyłka. Że zaraz usłyszy znajomy głos, znajome kroki.

Ale nikt nie przyszedł.
Została sama, w miejscu, gdzie życie kończy się ciszą i strachem.

Handlarz powiedział, że za Calineczkę chce 3400 zł. Zgodził się rozłożyć płatność na raty, ale pod jednym warunkiem, do wieczora musi dostać 1100 zł zaliczki. Inaczej rano ją załaduje i wywiezie.

Nie mogłam z nim nic więcej wynegocjować. Powiedział tylko: „Kucyki długo nie stoją, nie ma co ich trzymać.”

Kochani… Wiem, to kolejny apel, kolejny dzień, kolejny dramat. Ale nie potrafię przejść obok niej obojętnie. Calineczka nie prosiła o nic, nie miała wpływu na to, że się zestarzała. Zrobiła wszystko, by być kochaną i w zamian dostała wyrok śmierci.

Nie potrafię tego zaakceptować. Nie mogę pozwolić, by ten maleńki koń, który całe życie dawał radość i ciepło, skończył w rzeźni jak przedmiot, którego nikt już nie chce.

Kochani, błagam o pomoc. Dziś musimy zebrać zaliczkę 1100 zł, by zatrzymać transport i dostać choć chwilę więcej, by zawalczyć o jej życie.